SŁONECZNA BIBLIOTEKA na Was czeka.
MIEJSKO GMINNA BIBLIOTEKA PUBLICZNA
im. Klementyny Sołonowicz-Olbrychskiej
ul. Jagiellończyka 2, 17-312 Drohiczyn
Pracujemy od poniedziałku do piątku w godz. 9.00 – 17.00,
z wyłączeniem
środy jako dnia prac technicznych.
Pracownicy:
Kierownik-Wypożyczalnia dla Dorosłych: st. bibliotekarz- mgr Anna Bujno
Oddział dla Dzieci: st. bibliotekarz – mgr Ewa Żoch
Kontakt z nami:
tel/fax (85) 655 14 70
mail: biblioteka@drohiczyn.pl
www.facebook.com/biblioteka.drohiczyn
Serdecznie zapraszamy do korzystania z naszego bogatego księgozbioru, każdy znajdzie coś dla siebie.
Korzystając z maila można sprawdzić, czy dana pozycja jest w bibliotece i zamówić ją na konkretny dzień.
Osoby niepełnosprawne mogą zamówić książki bezpośrednio do domu telefonicznie.
Można również korzystać z internetu (w tym radiowego – własny laptop) i z 3 stanowisk komputerowych zupełnie nieodpłatnie.
Biblioteka w Drohiczynie bierze udział w programie operacyjnym Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Literatura i czytelnictwo” – Priorytet II: „Zakup nowości wydawniczych dla bibliotek” i otrzymuje od 2004 r. dotacje na zakup nowości wydawniczych. Celem programu jest zwiększenie czytelnictwa, wzbogacenie i odnowienie księgozbiorów poprzez zakup nowości wydawniczych dla bibliotek publicznych, zwłaszcza bibliotek w gminach wiejskich i położonych w najuboższych regionach.
HISTORIA BIBLIOTEKI
W styczniu 1948 roku po czasach II wojny światowej Drohiczyn odzyskał prawa miejskie. Pierwszemu burmistrzowi Janowi Antoszczukowi Wydział Wojewódzki zlecił utworzenie jednostki bibliotecznej na mocy artykułu 5 Dekretu o Bibliotekach i opiece nad zbiorami z dn. 17 kwietnia 1946 roku.
Z polecenia burmistrza Edward Bujno, pracownik Urzędu Miejskiego udał się do Urzędu Powiatowego mieszczącego się w Bielsku Podlaskim z wnioskiem, aby w ramach działalności kulturalnej założyć w Drohiczynie Miejską Bibliotekę Publiczną. Po uzyskaniu pozwolenia od razu zaczęły napływać na adres biblioteki paczki z książkami, wysyłane bezpłatnie z Domów Wysyłkowych w Białymstoku i Warszawie. W większości były to poszukiwane pozycje lekturowe.
Karta rejestracyjna biblioteki jest datowana na 17 września 1949, a pierwszy wpis do księgi inwentarzowej Miejskiej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie widnieje pod datą 21 listopada 1949 roku.
Pod koniec tego roku biblioteka liczyła 340 woluminów i korzystały z niej 62 osoby ,w większości uczniowie drohiczyńskich szkół i mieszkańcy miasta.
W początkowych latach działalności biblioteka nie miała własnego lokalu. Szafy z książkami mieściły się w pomieszczeniach magistratu. Około roku 1954 biblioteka została przeniesiona do samodzielnego lokalu w budynku prywatnym. Warto wspomnieć, że w roku 1962 zaczęła pracować w Bibliotece Pani Barbara Berczyńska, która w bibliotece przepracowała 40 lat do roku 2002.
Z upływem lat systematycznie powiększał się stan księgozbioru oraz liczba czytelników.
W celu upowszechnienia czytelnictwa tworzone były punkty biblioteczne we wsiach powyżej 100 mieszkańców. W 1973 roku w związku z nowym podziałem administracyjnym kraju zmienił się system sieci bibliotecznej. W skład naszej biblioteki weszły dwie biblioteki gromadzkie: w Miłkowicach Maćkach i Minczewie. Zostały one przekształcone w filie Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie. W 1976 roku w styczniu utworzono w naszej Bibliotece Oddział dla Dzieci z wyodrębnionym księgozbiorem dziecięcym i czytelnikami w wieku do lat piętnastu.
Do 1981 roku biblioteka borykała się z problemami lokalowymi i była przenoszona osiem razy do kwater prywatnych. W 1981 została przeniesiona do budynku po tak zwanej „starej gminie” na ulicy Kopernika, gdzie działała do roku 1988.
W 1988 księgozbiór biblioteki został przeniesiony do budynku przeznaczonego na działalność kulturalną, gdzie biblioteka znajduje się do chwili obecnej. Nie był to budynek przeznaczony na bibliotekę, miał być tam Ośrodek Kultury i biura Partii. Jednak bibliotekarki pracujące wtedy: Pani Ela Szymczuk i Pani Basia Berczyńska oraz Pani Ela Tomczuk poprosiły o wsparcie ówczesną dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, Walentynę Siniakowicz i dzięki finansowemu wsparciu Marii Maranda, Dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku, udało się. Pomieszczenia nie były przystosowane do potrzeb Biblioteki, ale były nowe, czyste i w doskonałym miejscu: samo centrum miasta. Z biegiem czasu rozrastająca się biblioteka zajęła całe piętro, wyburzono ścianki działowe, dostosowano przestrzeń, na ile to możliwe, do potrzeb.
W końcu lat 80-tych ze względu na zmiany społeczno-polityczno-gospodarcze w kraju, biblioteki znalazły się w trudnej sytuacji finansowej. W 1990 uchwałą Rady Miejskiej zostały zlikwidowane obie filie biblioteczne: w Miłkowicach Maćkach i Minczewie oraz wszystkie punkty biblioteczne na terenie gminy. W bibliotece zmniejszono obsadę o jednego pracownika. Pozostały bibliotekarki : w Oddziale dla Dzieci : Elżbieta Szymczuk, w Wypożyczalni dla Dorosłych : Barbara Berczyńska . W wyniku zaistniałych zmian biblioteka została połączona z Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury. Przez 16 lat Biblioteka nie miała osobowości prawnej i własnego budżetu.
Staraniem bibliotekarek: Elżbiety Szymczuk i Barbary Berczyńskiej z okazji Jubileuszu 50–lecia działalności biblioteki, 3 listopada 1999 roku nadano jej imię Klementyny Sołonowicz-Olbrychskiej, pisarki, nauczycielki, autorki słuchowisk radiowych, mamy aktora Daniela Olbrychskiego, osoby silnie duchowo związanej z naszym regionem.
W roku 2007 na przedostatniej w tym roku sesji Rady Miejskiej, po 16 latach pracy w strukturach Ośrodka Kultury, rozdzielono obie instytucje i biblioteka znów stała się samodzielną jednostką kultury.
„ Nasza biblioteka nie jest nadzwyczajna, bo najważniejsze są książki…i do każdej można podejść z bliska” – ten cytat z książki Patronki Biblioteki Klementyny Sołonowicz – Olbrychskiej stał się mottem naszej biblioteki.
Chcemy by nasi czytelnicy czuli się u nas swobodnie, by wiedzieli, że nasza biblioteka jest miejscem, gdzie każdy zostanie potraktowany jak ktoś wyjątkowy i ważny dla nas. Tu na każdego czeka książka, która akurat jest potrzebna, czy to do nauki, czy do relaksu.
Historię Miejsko – Gminnej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie można pobrać tutaj.
Patronka biblioteki Klementyna Sołonowicz – Olbrychska
Urodziła się 16.09.1909 r. w Drohiczynie, zmarła 4.02.1995 r. w Warszawie. Rodzice Pani Klementyny pochodzili z Drohiczyna; jej matka Zofia z domu Śmiałowska, zajmowała się wychowywaniem dzieci; ojciec Kazimierz był pisarzem gminnym.
Ukończyła 12.04.1926 r. Gimnazjum w Drohiczynie, studiowała w Warszawie w Wyższej Szkole Dziennikarskiej. W latach 1946 – 1956 pracowała w Drohiczynie jako nauczycielka języka polskiego. Prowadziła teatr szkolny. Teatr ten zdobył I miejsce w powiecie i II miejsce w województwie co zaowocowało wytypowaniem do eliminacji centralnych w Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Polskich w Warszawie.
Klementyna Sołonowicz – Olbrychska oprócz tego, że była nauczycielką, była też prozaikiem, autorką utworów dla młodzieży, słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych. Zadebiutowała w 1935 r. na łamach dziennika „Czas” jako reportażystka. Od 1957 r. mieszkała w Warszawie, od 1965 r. współpracowała z Polskim Radiem. Za swoją twórczość otrzymała wiele nagród, między innymi w 1979r. Międzynarodową Nagrodę Prezesa Rady Ministrów.
Wydała między innymi: „Teatr Radości”, „Anioł Gabriel Z Paryża”, „Zostanę z wami”, „Oddajemy bestię do hotelu”, „Piotrek z domu na wodzie”, „Czekam na wyrok”, „Imieniny z macierzanką”, „Zielona dziewczyna”, „Cierpki owoc tarniny”, „Majówka”, „O poranku” i inne – część tych utworów opowiada o środowisku drohiczyńskim.
