Drohiczyn – najstarsze i najważniejsze niegdyś miasto na Podlasiu, historyczna stolica województwa podlaskiego. Został założony w I połowie XI w. przez ludność ruską. Wskazuje na to nazwa miasta pochodząca od ruskiego imienia Drogit lub Drohicz. Był wówczas grodem warownym, który wraz z Brześciem i Mielnikiem stanowił osłonę przed napadami Litwinów i Jaćwingów. Rozwojowi Drohiczyna sprzyjało położenie nad rzeką Bug na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych wiodących z Rusi nad Bałtyk, na Mazowsze i do Polski.
Złotymi zgłoskami w historii Drohiczyna zapisał się rok 1253, kiedy to książę halicki Daniel Romanowicz koronował się tutaj na jedynego w historii, króla Rusi. Tym samym mały i nieznany wcześniej Drohiczyn, po Gnieźnie a przed Krakowem i Warszawą, stał się jednym z czterech miast koronacyjnych w Polsce. Do rangi miasta na prawie magdeburskim, podniósł Drohiczyn, w 1498 r., książę Aleksander Jagiellończyk. Aktem wydanym w Toruniu w 1520 roku król Zygmunt Stary powołał do życia województwo podlaskie, a początki jego tworzenia sięgają roku 1513. Drohiczyn zostaje stolicą nowo utworzonego województwa i jest nią aż do roku 1795.
Okresem największego rozwoju miasta był XVI w. W Drohiczynie istniał wtedy port rzeczny na Bugu, działało aż 70 karczm i 9 młynów wodnych. Pod koniec XVI w. w Drohiczynie żyło tylu mieszańców, co obecnie, czyli ok. 2 tys. Miasto słynęło ze stojących na wysokim poziomie szkół prowadzonych przez franciszkanów, pijarów, jezuitów (szkoły męskie) oraz benedyktynek (szkoła żeńska), a także z targów i jarmarków. Absolwentami drohiczyńskich szkół byli m.in. ks. Krzysztof Kluk – wybitny botanik oraz ks. Jakub Falkowski – twórca Instytutu Głuchoniemych w Warszawie. Podczas „potopu szwedzkiego” miasto doznało wielu zniszczeń i nie odzyskało już swej dawnej świetności.
W okresie rozbiorów rozpoczął się powolny spadek znaczenia miasta przypieczętowany represjami popowstaniowymi, kasatami szkół i zakonów. W czasie I i II wojny światowej Drohiczyn został bardzo zniszczony, głównie z powodu istniejącej tu granicy, między III Rzeszą a Związkiem Radzieckim.
Dzięki staraniom mieszkańców powojenne zniszczenia dało się odbudować i już w 1948 roku Drohiczyn odzyskał prawa miejskie. Ważnym wydarzeniem w dziejach Drohiczyna był dzień 5 czerwca 1991 roku, kiedy Jan Paweł II powołał do istnienia diecezję drohiczyńską, a kościół p.w. Trójcy Świętej ustanowił jej Katedrą. Kolejnym, niezwykle ważnym w historii miasta wydarzeniem, był 10 czerwca 1999 roku, dzień wizyty Jana Pawła II, który właśnie w Drohiczynie – mieście wielu religii i kultur – sprawował nabożeństwo ekumeniczne.